Amilase - orina
Esta é unha proba que mide a cantidade de amilase na urina. A amilase é un encima que axuda a dixerir os hidratos de carbono. Prodúcese principalmente no páncreas e nas glándulas que producen saliva.
A amilase tamén se pode medir cunha análise de sangue.
Necesítase unha mostra de ouriños. A proba pódese realizar empregando:
- Proba de urina de captura limpa
- Recollida de ouriños as 24 horas
Moitos medicamentos poden interferir cos resultados das probas.
- O seu profesional sanitario indicaralle se precisa deixar de tomar algún medicamento antes de facer esta proba.
- NON deixe nin cambie os medicamentos sen antes falar co seu provedor.
A proba implica unha micción normal. Non hai molestias.
Esta proba faise para diagnosticar pancreatite e outras enfermidades que afectan o páncreas.
O rango normal é de 2,6 a 21,2 unidades internacionais por hora (UI / h).
Os rangos de valores normais poden variar lixeiramente entre os distintos laboratorios. Fale co seu provedor sobre o significado dos resultados da proba específica.
O exemplo anterior mostra o rango de medida común para os resultados destas probas. Algúns laboratorios usan diferentes medidas ou poden probar diferentes exemplares.
Unha cantidade aumentada de amilase nos ouriños chámase amilasuria. O aumento dos niveis de amilase en orina pode ser un sinal de:
- Pancreatite aguda
- Consumo de alcol
- Cancro de páncreas, ovarios ou pulmóns
- Colecistite
- Embarazo tubárico ectópico ou rotura
- Enfermidade da vesícula biliar
- A infección das glándulas salivais (chamada sialoadenite, pode ser causada por bacterias, paperas ou un bloqueo)
- Obstrución intestinal
- Obstrución do conducto pancreático
- Enfermidade inflamatoria pélvica
- Úlcera perforada
A diminución dos niveis de amilase pode deberse a:
- Danos no páncreas
- Enfermidade renal
- Macroamilasemia
- Vías urinarias femininas
- Vías urinarias masculinas
- Proba de urina de amilase
Forsmark CE. Pancreatite. En: Goldman L, Schafer AI, eds. Medicina Goldman-Cecil. 25a ed. Filadelfia, PA: Elsevier Saunders; 2016: cap 144.
Siddiqi HA, Salwen MJ, Shaikh MH, Bowne WB. Diagnóstico de laboratorio de trastornos gastrointestinais e pancreáticos. En: McPherson RA, Pincus MR, eds. Diagnóstico e manexo clínico de Henry por métodos de laboratorio. 23a ed. St Louis, MO: Elsevier; 2017: cap 22.