Opcións de tratamento do cancro de ovario
Contido
- 1. Cirurxía para extirpar o tumor
- 2. Quimioterapia ou radioterapia
- 3. Opcións naturais para o cancro de ovario
- Signos de mellora no cancro de ovario
- Signos de empeoramento do cancro de ovario
O tratamento do cancro de ovario debe ser guiado por un xinecólogo ou un oncólogo especializado en xinecoloxía, para adaptar o tipo de tratamento ao grao de desenvolvemento do cancro, á saúde xeral da muller, á idade e a outros factores como o desexo de ter fillos, por exemplo.
Non obstante, na maioría dos casos, o tratamento do cancro de ovario comeza cunha cirurxía para eliminar o maior número de células cancerosas posible e, a continuación, realízase quimioterapia ou radioterapia para eliminar as restantes células e tratar de curar.
Así, as principais formas de tratamento inclúen:
1. Cirurxía para extirpar o tumor
A cirurxía para o cancro de ovario é o principal tipo de tratamento que se usa para eliminar a maior cantidade de tumor posible e, dependendo do tipo de cancro, pódese facer de varias maneiras, que inclúen:
- Salpingooforectomía: consiste na eliminación do ovario e da trompa de Falopio afectados e, polo tanto, só se pode eliminar un ovario se o cancro está na súa fase inicial e non afecta a ambos;
- Histerectomía: é unha cirurxía para extirpar tamén o útero da muller, por se o cancro se estendeu a este órgano;
- Cirurxía cito-redutora: úsase nos casos máis avanzados de cancro de ovario para eliminar as células cancerosas doutros órganos afectados, como vexiga, bazo, estómago ou colonos, por exemplo.
Despois da cirurxía, o tempo de recuperación pode durar ata 1 mes e o contacto íntimo só debe ocorrer despois dese período e o retorno ás actividades diarias debe ser gradual.
No caso de que a muller pretenda quedar embarazada, pero necesite eliminar ambos ovarios, pode ser posible conservar un ou máis ovos sans para o seu uso posterior nunha técnica de inseminación artificial, por exemplo.
Máis información sobre esta cirurxía e como é a recuperación.
2. Quimioterapia ou radioterapia
A quimioterapia faise mediante medicamentos que impiden que as células cancerosas se desenvolvan e se multipliquen. A quimioterapia adoita facerse con inxeccións directamente na vea, pero nalgúns casos pódense usar pílulas co mesmo efecto se o cancro está subdesenvolvido.
A quimioterapia para o cancro de ovario pode durar ata 6 meses e causar efectos secundarios como náuseas, vómitos, cansazo, anemia e perda de cabelo. Vexa os efectos secundarios máis comúns da quimioterapia e como alivialos.
Ademais, o médico tamén pode recomendar sesións de radioterapia con raios X para complementar o tratamento de quimioterapia, especialmente cando existe o risco de que o cancro se repita.
3. Opcións naturais para o cancro de ovario
O té de xenxibre é un bo tratamento natural contra o cancro de ovario durante a quimioterapia, xa que elimina as toxinas do corpo, axudando a obter resultados máis rápido e evitando varios efectos secundarios como náuseas e vómitos. Non obstante, o tratamento natural non garante unha cura e non debe substituír o tratamento prescrito polo médico.
- Té de xenxibre: poñer unha porción de xenxibre a ferver con 500 ml de auga durante uns 10 minutos. Despois tápase e déixase quentar. Coa e bebe 2 cuncas ao día.
Para complementar o tratamento natural contra o cancro de ovario, as mulleres tamén deben evitar comer alimentos ricos en graxa e azucre, deixar de fumar, evitar beber bebidas alcohólicas ou café, dando preferencia a alimentos ricos en antioxidantes, como cenorias, repolo, uvas e laranxas.
Signos de mellora no cancro de ovario
En moitos casos, os signos de mellora do cancro de ovario aparecen pouco despois da eliminación dos órganos afectados polos órganos, con todo, a muller debería ter visitas regulares ao xinecólogo para facerlle análises de sangue e ultrasonidos para garantir que o cancro se eliminou completamente.
Signos de empeoramento do cancro de ovario
Os signos de empeoramento do cancro de ovario aparecen cando non é posible eliminar todas as células cancerosas do corpo e inclúen a aparición ou aumento de dor abdominal, hemorraxia vaxinal, vómitos e barriga inchada, por exemplo.