Epididimite: que é, síntomas e tratamento
Contido
- Principais síntomas
- Quen ten máis risco de ter epididimite
- Como confirmar o diagnóstico
- Como se fai o tratamento
A epididimite é a inflamación do epidídimo, un pequeno conducto que conecta os conductos deferentes co testículo e onde madura e almacena os espermatozoides.
Esta inflamación normalmente provoca síntomas como inchazo do escroto e dor, especialmente cando se camiña ou se move.A epididimite pode ocorrer a calquera idade, pero é máis común entre os 14 e os 35 anos, debido á infección por bacterias ou por unha enfermidade de transmisión sexual.
Cando é causada por unha infección, a epididimite adoita ser aguda e, polo tanto, os síntomas duran entre 1 e 6 semanas, mellorando como o tratamento con antibióticos. Non obstante, cando a inflamación é causada por outros factores, pode ser máis difícil de tratar e durar máis de 6 semanas, considerándose crónica.
Principais síntomas
Os síntomas máis comúns da epididimite inclúen:
- Febre baixa constante e calafríos;
- Dor intensa na rexión escrotal ou pélvica;
- Sensación de presión nos testículos;
- Inchazo do escroto;
- A ingle inflamada na ingle;
- Dor durante o contacto íntimo ou ao orinar;
- Presenza de sangue no seme.
Estes síntomas poden comezar a ser máis suaves e empeorar co paso do tempo, ata o punto de que non é posible moverse debido a unha forte dor. Sempre que aparecen síntomas que poidan indicar un cambio nos testículos, é importante consultar ao urólogo para identificar a causa correcta e iniciar o tratamento máis axeitado.
Quen ten máis risco de ter epididimite
O risco de desenvolver unha inflamación do epidídimo é maior en homes con enfermidades de transmisión sexual, como clamidia e gonorrea, con todo, a epididimite tamén pode ocorrer se hai outra infección como a tuberculose, a prostatite ou a infección do tracto urinario, por exemplo.
Nos nenos, a epididimite xorde normalmente despois dun forte golpe na rexión íntima ou xirando o testículo. En calquera dos casos, os síntomas son similares aos adultos e deben tratarse canto antes no hospital.
Como confirmar o diagnóstico
O médico pode facer o diagnóstico de epididimite só en función da observación e palpación da rexión íntima, pero pode ser necesario confirmalo mediante probas como o exame de ouriños, a ecografía Doppler, a tomografía computarizada ou a resonancia magnética, por exemplo.
Como se fai o tratamento
Dado que a maioría dos casos de epididimite son causados por unha infección, o tratamento normalmente comeza co uso de antibióticos como:
- Doxiciclina;
- Ciprofloxacina;
- Ceftriaxona.
Estes antibióticos deben tomarse ata 4 semanas, segundo a guía do médico, aínda que os síntomas melloren.
Ademais, para aliviar os síntomas aínda é recomendable manter o descanso, evitar coller obxectos moi pesados e aplicar xeo á rexión. O urólogo tamén pode prescribir antiinflamatorios e analxésicos como o ibuprofeno ou o paracetamol, para mellorar o benestar durante a recuperación.
Este tipo de tratamento adoita ter bastante éxito e a mellora dos síntomas aparece nunhas 2 semanas, con todo, nalgúns casos a epididimite pode tardar ata 3 meses en desaparecer por completo. Nestes casos, o médico tamén pode avaliar a necesidade dunha cirurxía, especialmente se a epididimite non está a ser causada por unha infección senón por un cambio na anatomía dos testículos, por exemplo.