Principais causas das macroplaquetas e como identificalas
Contido
As microplacas, tamén chamadas plaquetas xigantes, corresponden a plaquetas dun tamaño e volume superiores ao tamaño normal dunha plaqueta, que son aproximadamente 3 mm e teñen un volume de 7,0 fl de media. Estas plaquetas máis grandes adoitan ser indicativas de alteracións no proceso de activación e produción de plaquetas, que poden ocorrer como resultado de problemas cardíacos, diabetes ou afeccións hematolóxicas, como leucemia e síndromes mieloproliferativos.
A avaliación do tamaño das plaquetas realízase observando o frotis sanguíneo ao microscopio e o resultado da hemograma completa, que debe conter a cantidade e o volume de plaquetas.
Principais causas das macroplaquetas
A presenza de macroplacas circulantes no sangue é indicativa da estimulación do proceso de activación das plaquetas, que pode ser causado por varias situacións, sendo as principais:
- Hipertiroidismo;
- Enfermidades mieloproliferativas, como trombocitemia esencial, mielofibrosis e policitemia vera;
- Púrpura trombocitopénica idiopática;
- Diabetes mellitus;
- Infarto agudo de miocardio;
- Leucemia;
- Síndrome mielodisplásico;
- Síndrome de Bernard-Soulier.
As plaquetas máis grandes do normal teñen un maior nivel de actividade e potencial reactivo, ademais de favorecer os procesos trombóticos, xa que teñen unha maior facilidade de agregación plaquetaria e formación de trombos, o que pode ser bastante grave. Así, é importante que se fagan probas para coñecer a cantidade de plaquetas en circulación e as súas características. Se se atopan cambios, é importante identificar a causa das macroplacas para poder iniciar o tratamento máis axeitado.
Como se fai a identificación
A identificación das macroplacas faise mediante unha análise de sangue, máis concretamente a hemograma completo, no que se avalían todos os compoñentes do sangue, incluídas as plaquetas. A avaliación de plaquetas faise tanto cuantitativa como cualitativamente. É dicir, compróbase tanto a cantidade de plaquetas circulantes, cuxo valor normal está entre 150000 e 450000 plaquetas / µL, que poden variar entre laboratorios, así como as características das plaquetas.
Estas características obsérvanse tanto microscópicamente como a través do volume medio de plaquetas ou MPV, que é un parámetro de laboratorio que indica o volume das plaquetas e, polo tanto, é posible saber se son maiores do normal e o nivel de actividade das plaquetas. Normalmente, canto maior sexa o MPV, máis altas serán as plaquetas e menor será a cantidade total de plaquetas que circulan polo sangue, porque as plaquetas prodúcense e destrúense rapidamente. A pesar de ser un parámetro importante para verificar as alteracións das plaquetas, os valores do MPV son difíciles de estandarizar e poden sufrir interferencias doutros factores.
Vexa máis información sobre as plaquetas.