Sarna
A sarna é unha enfermidade da pel de fácil propagación causada por un ácaro moi pequeno.
A sarna atópase entre persoas de todos os grupos e idades de todo o mundo.
- Sarna propagada por contacto pel con pel con outra persoa que ten sarna.
- A sarna esténdese facilmente entre as persoas que están en estreito contacto. As familias enteiras adoitan verse afectadas.
Os brotes de sarna son máis comúns en residencias de maiores, instalacións de anciáns, dormitorios universitarios e centros de atención á infancia.
Os ácaros que causan sarna escavan na pel e poñen os ovos. Isto forma unha madriguera que semella unha marca de lapis. Os ovos eclosionan en 21 días. A erupción con comezón é unha resposta alérxica ao ácaro.
Os animais domésticos e os animais normalmente non espallan a sarna humana. Tamén é moi improbable que a sarna se estenda polas piscinas. É difícil estenderse por roupa ou roupa de cama.
Un tipo de sarna chamada sarna codiada (norueguesa) é unha infestación grave con gran cantidade de ácaros. As persoas cuxo sistema inmunitario está debilitado son as máis afectadas.
Os síntomas da sarna inclúen:
- Picazón grave, a maioría das veces pola noite.
- Erupcións cutáneas, a miúdo entre os dedos e os dedos dos pés, as partes inferiores das bonecas, os brazos, os peitos das mulleres e as nádegas.
- Feridas na pel por rascarse e cavar.
- Liñas finas (marcas de madriguera) na pel.
- É probable que os bebés teñan unha erupción por todo o corpo, especialmente na cabeza, a cara e o pescozo, con feridas nas palmas e nas plantas.
A sarna non afecta á cara, excepto nos bebés e nas persoas con sarna con costra.
O profesional sanitario examinará a pel por se hai signos de sarna.
As probas que se poden facer inclúen:
- Raspar as madrigueras da pel para eliminar ácaros, ovos ou feces de ácaros para examinalas ao microscopio.
- Nalgúns casos faise unha biopsia da pel.
ATENCIÓN DOMICILIARIA
- Antes do tratamento, lave a roupa e a roupa interior, as toallas, a roupa de cama e a roupa de durmir en auga quente e seca a 60 ° C ou máis. A limpeza en seco tamén funciona. Se non se pode lavar ou lavar en seco, manteña estes elementos lonxe do corpo durante polo menos 72 horas. Lonxe do corpo, os ácaros morrerán.
- Alfombras e mobles tapizados ao baleiro.
- Use loción de calamina e mergúllese nun baño fresco para facilitar a coceira.
- Tome un antihistamínico oral se o seu provedor o recomenda por picor moi malo.
MEDICAMENTOS DO SEU PROVEEDOR DE ATENCIÓN SANITARIA
Debe tratarse a toda a familia ou as parellas sexuais de persoas infectadas, aínda que non teñan síntomas.
As cremas prescritas polo seu provedor son necesarias para tratar a sarna.
- A crema máis empregada é a permetrina ao 5%.
- Outras cremas inclúen benzoato de bencilo, xofre en petrolato e crotamiton.
Aplique o medicamento por todo o corpo. As cremas pódense usar como tratamento único ou pódense repetir nunha semana.
En casos difíciles de tratar, o provedor tamén pode prescribir unha píldora coñecida como ivermectina como dose única.
A comezón pode continuar durante dúas semanas ou máis despois de que comece o tratamento. Desaparecerá se segue o plan de tratamento do provedor.
A maioría dos casos de sarna poden curarse sen problemas a longo prazo. Un caso grave con moita escala ou codia pode ser un sinal de que a persoa ten un sistema inmunitario debilitado.
O raiado intenso pode causar unha infección secundaria da pel, como o impétigo.
Chame ao seu provedor se:
- Tes síntomas de sarna.
- A unha persoa coa que estivo en contacto estreito diagnosticóuselle sarna.
Sarna humana; Sarcoptes scabiei
- Sarna e sarpullido na man
- Ácaro da sarna - fotomicrografía
- Ácaro da sarna: fotomicrografía das feces
- Ácaro da sarna - fotomicrografía
- Ácaro da sarna - fotomicrografía
- Fotomicrografía de ácaros, ovos e feces
Díaz JH. Sarna. En: Bennett JE, Dolin R, Blaser MJ, eds. Principios e práctica de enfermidades infecciosas de Mandell, Douglas e Bennett. 9a ed. Filadelfia, PA: Elsevier; 2020: cap 293.
James WD, Elston DM, Treat JR, Rosenbach MA, Neuhaus IM. Infestacións parasitarias, picadas e picaduras. En: James WD, Elston DM, Treat JR, Rosenbach MA, Neuhaus IM, eds. Enfermidades da pel de Andrews. 13a ed. Filadelfia, PA: Elsevier; 2020: cap 20.