Traqueite: que é, síntomas e tratamento
Contido
A traqueite corresponde á inflamación da traquea, que é un órgano do sistema respiratorio responsable de conducir o aire cara aos bronquios. A traqueite é rara, pero pode ocorrer principalmente en nenos e adoita deberse a infección por virus ou bacterias, principalmente os pertencentes ao xénero. Estafilococo e Estreptococo.
O principal signo da traqueite é o son emitido polo neno cando inhala e é importante acudir ao pediatra en canto se perciba este síntoma para poder iniciar o tratamento e evitar complicacións. O tratamento normalmente faise con antibióticos segundo o microorganismo identificado.
Síntomas de traqueite
Inicialmente, os signos e síntomas da traqueite son similares a calquera outra infección respiratoria que evoluciona co paso do tempo, sendo os principais:
- Son ao inhalar, coma un estridor;
- Dificultade para respirar;
- Canso;
- Malestar;
- Febre alta;
- Tose seca e frecuente.
É importante que a traqueite se identifique e trate de xeito rápido, xa que existe o risco dunha caída repentina da presión arterial, insuficiencia respiratoria, problemas cardíacos e sepsis, que ocorre cando a bacteria chega ao torrente sanguíneo, o que representa un risco para a vida da persoa.
O diagnóstico de traqueite debe facelo o pediatra ou o médico de cabeceira en función da avaliación dos signos e síntomas presentados pola persoa. Ademais, pódense solicitar outras probas, como laringoscopia, análise microbiolóxica da secreción traqueal e radiografía do pescozo, de xeito que se poida completar o diagnóstico e iniciar o tratamento. A radiografía do pescozo pídese principalmente para diferenciar a traqueite da croup, que tamén é unha infección respiratoria, pero é causada por virus. Máis información sobre o grupo.
Como é o tratamento
O tratamento da traqueite adoita facerse con medidas de apoio ás molestias respiratorias, como nebulizacións, catéter nasal con osíxeno e incluso intubación orotraqueal nos casos máis graves, fisioterapia respiratoria e uso de antibióticos, sendo recomendado principalmente polo médico o uso de cefuroxima. ou Ceftriaxona ou Vancomicina, dependendo do microorganismo atopado e do seu perfil de sensibilidade, durante uns 10 a 14 días ou segundo o consello médico.