Pneumonite: que é, tipos, síntomas e tratamento
Contido
A pneumonite por hipersensibilidade corresponde á inflamación dos pulmóns debido a reaccións alérxicas causadas por microorganismos, po ou axentes químicos, o que leva a tos, dificultade para respirar e febre.
A pneumonite pódese clasificar segundo a súa causa en varios tipos, como:
- Pneumonite química, cuxa causa é a inhalación de po, substancias tóxicas ou contaminadas e axentes químicos empregados na produción de caucho sintético e materiais de envasado, por exemplo;
- Pneumonite infecciosa, que é causada por microorganismos, como fungos por inhalación de mofo, ou bacterias e protozoos;
- Pneumonite por lupus, que ocorre debido a enfermidades autoinmunes, sendo este tipo máis raro;
- Pneumonite intersticial, que tamén se denomina síndrome rico en Hamman, que é unha enfermidade rara de causa descoñecida e que pode provocar insuficiencia respiratoria.
Ademais, a pneumonite pode ser causada por inhalación de aire contaminado con partículas de feno mofo, aire acondicionado sucio, residuos de cana de azucre, cortiza mohosa, cebada ou malta mofo, mofo de queixo, farelo de trigo infectado e grans de café contaminados, por exemplo.
Principais síntomas
Os principais síntomas da inflamación dos pulmóns son:
- Tose;
- Falta de aire;
- Febre;
- Perda de peso sen causa aparente;
- Dificultade respiratoria;
- Aumento da frecuencia respiratoria, coñecida como taquipnea.
O diagnóstico de pneumonite faise mediante unha avaliación clínica, ademais dos resultados dalgunhas probas, como raios X de pulmón, probas de laboratorio que avalían a función pulmonar e a medición dalgúns anticorpos no sangue. Ademais, o médico pode solicitar biopsia pulmonar e broncoscopia para aclarar dúbidas e concluír o diagnóstico. Descubra para que serve e como se realiza a broncoscopia.
Como tratar
O tratamento da pneumonite ten como obxectivo reducir a exposición da persoa aos axentes causantes da enfermidade, indicándose a ausencia do traballo nalgúns casos. No caso de pneumonite infecciosa, pódese indicar o uso de antibióticos, antifúngicos ou axentes antiparasitarios segundo o axente infeccioso illado.
Nalgúns casos, a enfermidade remítese ás poucas horas, despois de afastarse dos axentes causantes, aínda que a cura só chegará ao cabo dunhas semanas. É frecuente que, incluso despois da curación da enfermidade, o paciente se sente sen alento ao facer esforzos físicos, debido á fibrosis pulmonar que se pode asentar.
Nos casos máis graves, pode ser necesario que o individuo estea ingresado nun hospital para recibir osíxeno e medicamentos para controlar a reacción alérxica.