Fobia social: que é, principais síntomas e tratamento
Contido
A fobia social, tamén chamada trastorno de ansiedade social, é un trastorno psicolóxico no que a persoa se sente moi ansiosa en situacións sociais normais como falar ou comer en lugares públicos, ir a lugares concorridos, ir a unha festa ou ter unha entrevista. exemplo.
Neste trastorno a persoa está insegura e está preocupada polo seu rendemento ou polo que poidan pensar del, polo que evita situacións nas que pode ser xulgado por outras persoas. Hai dous tipos principais desta fobia:
- Fobia social xeneralizada: a persoa teme case todas as situacións sociais, como falar, saír, saír en lugares públicos, falar, comer, escribir en público, entre outras;
- Fobia social restrinxida ou de rendemento: a persoa ten medo dalgunhas situacións sociais específicas que dependen da súa actuación, como falar con moita xente ou actuar nun escenario, por exemplo.
Este tipo de fobia é curable se o tratamento se realiza correctamente e, polo tanto, é recomendable consultar a un psicólogo ou psiquiatra.
Principais síntomas
Os síntomas da fobia social inclúen:
- Palpitacións;
- Falta de aire;
- Mareo;
- Suor;
- Visión borrosa;
- Tremores;
- Tatexos ou dificultades para falar;
- Cara vermella;
- Náuseas e vómitos;
- Esquecendo o que dicir ou facer.
A aparición da fobia social é incerta e gradual, o que dificulta a identificación do paciente cando comezou o problema. Non obstante, a maior parte do tempo ocorre na infancia ou na adolescencia.
Que causa a fobia
As causas da fobia social poden estar relacionadas con:
- Experiencia traumatizante previa en público;
- Medo á exposición social;
- Crítica;
- Rexeitamento;
- Baixa autoestima;
- Pais sobreprotectores;
- Poucas oportunidades sociais.
Estas situacións diminúen a confianza da persoa e producen unha forte inseguridade, o que fai dubidar das súas propias habilidades para realizar calquera función en público.
Como se fai o tratamento
O tratamento da fobia social adoita ser guiado por un psicólogo e comeza cunha terapia cognitivo-conductual, na que a persoa aprende a controlar os síntomas da ansiedade, a desafiar os pensamentos que a fan ansiosa, substituíndoos por pensamentos adecuados e positivos, situacións da vida para superar os seus medos e practicar as súas habilidades sociais como grupo.
Non obstante, cando a terapia non é suficiente, o psicólogo pode derivar á persoa a un psiquiatra, onde se poden prescribir medicamentos ansiolíticos ou antidepresivos, o que axudará a obter mellores resultados. Non obstante, o ideal é sempre probar terapia co psicólogo antes de optar polo uso de medicamentos.