Autor: Joan Hall
Data Da Creación: 27 Febreiro 2021
Data De Actualización: 5 Xullo 2025
Anonim
Frotis do aspirado de fluído duodenal - Medicina
Frotis do aspirado de fluído duodenal - Medicina

O frotis do aspirado de fluído duodenal é un exame de fluído do duodeno para comprobar se hai signos dunha infección (como giardia ou strongiloides). Poucas veces, esta proba tamén se fai nun recén nacido para comprobar a atresia biliar.

Tómase unha mostra durante un procedemento chamado esofagogastroduodenoscopia (EGD).

Non coma nin beba nada durante 12 horas antes da proba.

Podes sentir que tes que amordazar cando se pasa o tubo, pero o procedemento non adoita ser doloroso. Podes obter medicamentos para axudarche a relaxarte e estar libre de dor. Se recibe anestesia, non pode conducir o resto do día.

A proba faise para buscar infección do intestino delgado. Non obstante, non adoita ser necesario. Na maioría dos casos, esta proba só se fai cando non se pode diagnosticar con outras probas.

No duodeno non debe haber organismos causantes de enfermidades. Os rangos de valores normais poden variar lixeiramente entre os distintos laboratorios. Fale co seu provedor sobre o significado dos resultados da proba específica.


Os resultados poden amosar a presenza de giardia protozoos, o parásito intestinal strongyloides ou outro organismo infeccioso.

Os riscos desta proba inclúen:

  • Sangrado
  • Perforación do tracto gastrointestinal (furando) no alcance
  • Infección

É posible que algunhas persoas non poidan realizar esta proba por outras condicións médicas.

Outras probas menos invasivas adoitan atopar a orixe da infección.

Frotis de fluído aspirado duodenal

  • Frotis do tecido do duodeno

Babady E, Pritt BS. Parasitoloxía. En: Rifai N, ed. Libro de texto Tietz de química clínica e diagnóstico molecular. 6a ed. St Louis, MO: Elsevier; 2018: cap 78.

Dent AE, Kazura JW. Strongyloidiasis (Strongyloides stercoralis). En: Kliegman RM, St. Geme JW, Blum NJ, Shah SS, Tasker RC, Wilson KM, eds. Nelson Manual de Pediatría. 21a ed. Filadelfia, PA: Elsevier; 2020: cap 321.


Diemert DJ. Infeccións por nematodos. En: Goldman L, Schafer AI, eds. Medicina Goldman-Cecil. 26a ed. Filadelfia, PA: Elsevier; 2020: cap 335.

Fritsche TR, Pritt BS. Parasitoloxía médica. En: McPherson RA, Pincus MR, eds. Diagnóstico e manexo clínico de Henry por métodos de laboratorio. 23a ed. Filadelfia, PA: Elsevier; 2017: cap 63.

Siddiqi HA, Salwen MJ, Shaikh MF, Bowne WB. Diagnóstico de laboratorio de trastornos gastrointestinais e pancreáticos. En: McPherson RA, Pincus MR, eds. Diagnóstico e manexo clínico de Henry por métodos de laboratorio. 23a ed. Filadelfia, PA: Elsevier; 2017: cap 22.

Recomendado A Vostede

As mellores e peores opcións de menú

As mellores e peores opcións de menú

En teoría, o polo, a faba e o arroz on comida audable . Pero o re taurante érveno nunha porción do tamaño dun fútbol americano xunto cun globo de crema agria. Entón, en c...
Retiro de fin de semana de outono

Retiro de fin de semana de outono

Como xa abe , e timo a oportunidade que teño de e capar da cidade o fin de emana. Non hai moito tempo, o día da no a primeira nevada en Manhattan e te ano, fixen unha viaxe nocturna á a...