Envelenamento por cloruro de mercurio
O cloruro mercúrico é unha forma moi venenosa de mercurio. É un tipo de sal de mercurio. Existen diferentes tipos de intoxicacións por mercurio. Este artigo trata sobre a intoxicación por inxestión de cloruro de mercurio.
Este artigo ten carácter meramente informativo. NON o use para tratar ou controlar unha exposición real ao veleno. Se vostede ou alguén con quen está exposto, chame ao seu número de emerxencia local (como o 911) ou ao seu centro de intoxicación local pódese contactar directamente chamando á liña telefónica nacional gratuíta de Poison Help (1-800-222-1222) desde calquera lugar dos Estados Unidos.
Cloruro mercúrico
O cloruro de mercurio pódese atopar nalgúns:
- Antisépticos
- Baterías de pilas secas
Nota: é posible que esta lista non estea todo incluído.
Os síntomas da intoxicación por cloruro mercúrico inclúen:
- Dor abdominal (grave)
- Dificultade respiratoria (grave)
- Diminución da produción de ouriños (pode parar por completo)
- Diarrea (sanguenta)
- Baba
- Sabor metálico
- Lesións na boca (chagas)
- Dor na gorxa e na boca (grave)
- Choque (presión arterial extremadamente baixa)
- Inchazo na gorxa (pode ser grave)
- Vómitos, incluído sangue
Busque axuda médica inmediata. NON fagas tirar a unha persoa a menos que o Poison Control ou un profesional da saúde lle diga que o faga. Se a roupa está contaminada co veleno, intente retirala con seguridade mentres se protexe do contacto co veleno.
A seguinte información é útil para axuda de emerxencia:
- Idade, peso e estado da persoa
- Nome do produto (ingredientes e concentración, se se sabe)
- Tempo que foi engulido
- Cantidade tragada
Non obstante, NON demore a chamada de axuda se esta información non está dispoñible de inmediato.
Pódese contactar directamente co seu centro de control de velenos local chamando á liña telefónica gratuíta de Poison Help (1-800-222-1222) desde calquera lugar dos Estados Unidos. Esta liña telefónica nacional permitiralle falar con expertos en intoxicacións. Daránlle máis instrucións.
Este é un servizo gratuíto e confidencial. Todos os centros locais de control de velenos dos Estados Unidos usan este número nacional. Debe chamar se ten algunha dúbida sobre o envelenamento ou a prevención do veleno. NON precisa ser unha emerxencia. Podes chamar por calquera motivo, as 24 horas do día, os 7 días da semana.
Leva o recipiente contigo ao hospital, se é posible.
O profesional sanitario medirá e supervisará os signos vitais, incluíndo temperatura, pulso, frecuencia respiratoria e presión arterial. A persoa pode recibir:
- Soporte das vías respiratorias, incluído osíxeno, tubo de respiración pola boca (intubación) e máquina de respiración (ventilador)
- Probas de sangue e ouriños
- Cámara pola gorxa (endoscopia) para ver queimaduras no tubo de comida (esófago) e no estómago
- Radiografía de tórax
- ECG (electrocardiograma ou rastrexo cardíaco)
- Fluídos a través dunha vea (intravenosa ou IV)
- Medicamentos para tratar os síntomas
- Medicamentos chamados quelantes para eliminar o mercurio do torrente sanguíneo e dos tecidos, o que pode reducir as lesións a longo prazo
Esta substancia é moi velenosa. O bo que a persoa a miúdo depende de que síntomas se produzan nos primeiros 10 a 15 minutos despois de tragala e da rapidez coa que se recibe o tratamento. Pode ser necesaria a diálise renal (filtración) a través dunha máquina se os riles non se recuperan despois do envelenamento agudo por mercurio. A insuficiencia renal e a morte poden producirse, incluso con pequenas doses.
Se o envelenamento produciuse lentamente co paso do tempo, calquera dano cerebral pode ser permanente.
Theobald JL, Mycyk MB. Ferro e metais pesados. En: Walls RM, Hockberger RS, Gausche-Hill M, eds. Medicina de emerxencia de Rosen: conceptos e práctica clínica. 9a ed. Filadelfia, PA: Elsevier; 2018: cap 151.
Tokar EJ, Boyd WA, Freedman JH, deputado de Waalkes. Efectos tóxicos dos metais. En: Klaassen CD, Watkins JB, eds. Casarett e Doull's Essentials of Toxicology. 3a ed. Nova York, NY: McGraw Hill Medical; 2015: capítulo 23.