Que é o kernicterus, as causas e como tratalo
Contido
O kernictero é unha complicación da ictericia neonatal que causa dano ao cerebro do recentemente nado cando o exceso de bilirrubina non se trata adecuadamente.
A bilirrubina é unha substancia que se produce pola destrución natural dos glóbulos vermellos e o seu exceso é eliminado polo fígado na produción de bilis. Non obstante, como moitos bebés nacen co fígado aínda subdesenvolvido, a bilirrubina acaba acumulándose no sangue, orixinando unha ictericia neonatal que provoca síntomas como a coloración amarelada da pel.
Para evitar que esta substancia siga acumulándose e evitar o desenvolvemento do kernicterus, o pediatra recomenda facer un tratamento cun tipo de luces especiais, en canto se confirme o diagnóstico de ictericia, o que permite eliminar o exceso de bilirrubina do corpo do bebé. .
Principais síntomas
Os síntomas que poden indicar que o bebé ten un maior risco de desenvolver kernicterus son:
- Pel e ollos amarelos;
- Dificultade para amamantar;
- Ouriños moi escuros;
- Feces lixeiras.
Estes síntomas non indican que o bebé ten kernicterus, só é unha indicación de que pode ter ictericia neonatal, que é cando hai un exceso de bilirrubina no corpo. O kernicterus só se desenvolverá se non se fai o tratamento e a bilirrubina segue acumulándose, ata chegar ao cerebro e causar lesións que poden causar parálise ou xordeira, por exemplo.
Como se fai o tratamento
A mellor forma de reducir os niveis de bilirrubina no sangue e evitar que o kernicterus xurda ou siga desenvolvéndose é colocar ao bebé nunha cama con luces especiais. Esta técnica coñécese como fototerapia e permite destruír e eliminar máis facilmente a bilirrubina do corpo.
Non obstante, cando os niveis de bilirrubina son demasiado altos ou o kernicterus causa dano cerebral, o seu médico tamén pode aconsellarlle unha transfusión de sangue para substituír o sangue do seu bebé.
Posibles secuelas
Cando os niveis de bilirrubina están elevados durante moito tempo no sangue, a bilirrubina pode chegar ao cerebro, causando lesións que poden provocar secuelas como:
- Parálise cerebral;
- Xordeira;
- Problemas de visión;
- Dificultades no desenvolvemento intelectual.
Estas secuelas poden variar segundo a gravidade das lesións e as áreas do cerebro afectadas.