Latuda (lurasidona): para que serve, como tomalo e efectos secundarios
Contido
A lurasidona, coñecida co nome comercial Latuda, é un medicamento da clase dos antipsicóticos, usado para tratar os síntomas da esquizofrenia e da depresión causados polo trastorno bipolar.
Este medicamento foi recentemente aprobado por Anvisa para a súa venda en farmacias do Brasil, en comprimidos de 20 mg, 40 mg e 80 mg, en envases de 7, 14, 30 ou 60 pílulas, e pódese atopar ou encargar nas principais farmacias. Como é un antipsicótico, a lurasidona forma parte da categoría de medicamentos controlados e só se vende cunha receita especial en dúas copias.
Para que serve
A lurasidona úsase para tratar:
- Esquizofrenia, en adultos e adolescentes de 13 a 18 anos;
- Depresión asociada ao trastorno bipolar, en adultos, como un único medicamento ou en asociación con outros, como o litio ou o valproato.
Este medicamento é un antipsicótico, que actúa como un axente bloqueador selectivo dos efectos da dopamina e a monoamina, que son neurotransmisores cerebrais, importantes para mellorar os síntomas.
Non obstante, funciona con algunhas melloras en relación aos antipsicóticos máis antigos, como cambios menores no metabolismo, con menos efecto sobre o aumento de peso e cambios no perfil de graxa e glicosa do corpo.
Como tomar
Os comprimidos de lurasidona deben tomarse por vía oral, unha vez ao día, xunto cunha comida, e recoméndase que se tomen á mesma hora todos os días. Ademais, as tabletas deben tragarse enteiras, para evitar o seu sabor amargo.
Posibles efectos secundarios
Algúns dos efectos secundarios máis comúns de Lurasidona son somnolencia, inquietude, mareos, movementos involuntarios, insomnio, axitación, ansiedade ou aumento de peso.
Outros efectos posibles son convulsións, diminución do apetito, letargo, visión borrosa, taquicardia, cambios na presión arterial, mareos ou cambios na hemograma, por exemplo.
Quen non debería tomar
A lurasidona está contraindicada en presenza de:
- Hipersensibilidade ao ingrediente activo ou a calquera dos excipientes do comprimido;
- Uso de fortes medicamentos inhibidores do CYP3A4, como Boceprevir, Claritromicina, Voriconazol, Indinavir, Itraconazol ou Ketoconazol, por exemplo;
- Uso de fortes fármacos indutores de CYP3A4, como a carbamazepina, o fenobarbital, a fenitoína, a rifampicina ou a herba de San Xoán, por exemplo.
Debido á interacción co efecto destes medicamentos, a lista de medicamentos empregados sempre debe ser informada ao médico acompañante.
A lurasidona debe usarse con precaución por persoas con enfermidades renais ou enfermidades hepáticas de moderada a grave, enfermidade de Parkinson, trastornos do movemento, enfermidades cardiovasculares ou outras enfermidades neurolóxicas. Ademais, este medicamento non se probou en pacientes anciáns con demencia nin en nenos, polo que se debe evitar o uso nestes casos.